آب و زمین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آبُ/زمین/

اسم مرکب[ویرایش]

آب و زمین

  1. (قدیم): آب برای آبیاری و زمین برای زراعت.
    خواسته‌هایش زیاد شد، گوسپند ... و کِشت و آب و زمین. «بلعمی».

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن