آخوند‌مآب

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آخوند/مَآب/

صفت[ویرایش]

آخوندمآب

  1. ویژگی آنکه به انجام آداب دینی بسیار اهمیت می‌دهد، یا در گفتار و نوشتارش مانند آخواندها عبارات عربی و تعبیرات دینی بکار می‌برد.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن