آرام‌دادن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آرام/دادَن/

مصدر لازم[ویرایش]

آرام‌دادن

  1. (قدیمی): آرامش بخشیدن، راحت کردن.
    ایشان را به سماع آرام دادندی. «احمدجام»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن