آزاردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • پهلوی

آوایش[ویرایش]

  • /آزاردَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آزاردن

  1. (قدیمی): آزردن. رنجاندن، آسیب رسانیدن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن