آسیایی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آسیایی/
صفت نسبی[ویرایش]
آسیایی
- (قدیم): منسوب به آسیا؛ گردنده مانند آسیا.
- آسایشت نبینم ای چرخ آسیایی/ خود سوده می‌نگردی ما را همی بسایی. «ناصرخسرو»
- منسوب به قاره آسیا، اهل قاره آسیا، یکی از پنج قاره کره زمین.
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ بزرگ سخن/فرهنگ شمس