آسیب‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسیب/کردن/

اسم مرکب[ویرایش]

آسیب‌کردن

  1. (قدیم): آسیب به چیزی کردن؛ تماس پیدا کردن با آن، یا آن را لمس کردن.
    به هر چیزی که آسیبی کنی، آن چیز جان گیرد. «مولوی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن