آشمال

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آش/مال/

صفت مرکب[ویرایش]

آشمال

  1. (مجاز) چاپلوس، متملق. قرمساق.
  2. مالنده آش، آهار بر پارچه و لباس.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن