آشنا‌کردن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آشنا/کردَن/
اسم مرکب[ویرایش]
آشنا‌کردن
- شناساندن. وسیله شناخت و ارتباط کسی را با چیزی یا کسی فراهم کردن؛ عادت دادن، مأنوس کردن، خو گرفتن.
- ما سعی می‌کنیم خودمان را با همین زندگانی آشنا کنیم. «مسعود»
مصدر فعل متعدی[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن