آغبانو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /آغ/بانو/

اسم مرکب[ویرایش]

آغبانو

  1. مترادف زن یا عروس سفید، خانم، ملکه.
    گیس از زیر چارقد آغبانو ... بیرون افتاده بود. «جمال‌زاده.

کهن واژه[ویرایش]

  1. آغ‌بانو ممکن است به زبان معیار باستان به دو یا سه بخش قابل تجزیه باشد. نخست آغ - بانو به معنی زن سفید، خانم سفید. دوم آغ - با - نو که توجه مخاطب به زنی است که نو است، تمیز یا پاکیزه است.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس