آغ‌و‌داغ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • ترکی

آوایش[ویرایش]

  • /آغُ/داغ/

صفت[ویرایش]

آغ‌و‌داغ

  1. (مجاز): آج‌و‌داغ.
    آغ و داغ در زبان بهاری به معنی سفید و داغ بوده که داغ در محاوره به دو معنی گرما یا کوه است.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس