آفرینش
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آفَرینِش/
اسم مرکب[ویرایش]
آفرینش
- عمل آفریدن، خلقت.ابتکار، ابداع.
- (گفتگو): آفریده اثر. آفرینش هنری.
- آفرینش‌های پیکاسو را در موزه‌های بزرگ می‌توان دید.
- (قدیم): کیفیت نوع خلقت.
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن