پرش به محتوا

آفرین‌خوان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

فارسی

آوایش[ویرایش]

/آفَرین/خوان/

اسم مرکب[ویرایش]

آفرین‌خوان

(قدیم): آنکه به دیگری آفرین میگوید؛ گوینده آفرین، ستاینده.
خواهند همیشه تو را دعا گوی/ گوینده همه ساله آفرین خوان. «فرخی‌یزدی»

منابع[ویرایش]

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آفرین‌خوان&oldid=871402»