آلاچیق
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /آلاچیق/
اسم مرکب[ویرایش]
آلاچیق
- داربست با چهار پایه و سقف از چوب و برگ درختان.
- سایبان موقت یکساله که میان باغ یا صحرا از شاخه های درخت و چوب سازند. آلاچق و آلاجق نیز گویند.
- نوعی چادر خیمه که از پارچه‌های ضخیم درست می‌کنند.
- تجیر.
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین