آلای

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • ایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /آلای/

اسم[ویرایش]

آلای

  1. آلا-ی: بن مضارعِ آلودن، آلاییدن. آلا.
  2. آلای: هر گروه از سپاه که دارای علامت و عَلَم ویژه‌ای است، و به مجاز پرچم، عَلَم.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن