آلنگ‌و‌دولنگ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آلَنگُ/دولَنگ/

اسم مرکب[ویرایش]

آلنگ‌م‌دولنگ

  1. (گفتگو): النگ‌ دولنگ.
    مادر بزرگ، آلنگ‌و‌دولنگ پلوخوری‌اش را به خودش آویزان میکرد. «شاملو»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن