آلوده‌دامان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آلوده/دامان/

صفت[ویرایش]

آلوده‌دامان

  1. (قدیم): آلوده دامن.
    تو را پاک آفرید ایزد ز خود شرمت نمی‌آید/ که روزی پاک‌ بودستی کنون آلوده دامانی؟ «پروین‌اعتصامی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن