آلوده‌دامانی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آلوده/دامانی/
حاصل مصدر[ویرایش]
آلوده‌دامانی
- (قدیم): آلوده دامان بودن، آلوده دامن.
- زن سبک‌ساری نبیند تا گران‌سنگ است و پاک/ پاک را آسیبی از آلوده دامانی نبود. «پروین‌اعتصامی»
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن