آلومینیوم

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فرانسوی

آوایش[ویرایش]

  • /آلومینیُم/

اسم مرکب[ویرایش]

آلومینیم

  1. (شیمی): فلزی برنگ سفید نقره‌ای و بسیار سبک که فراوان‌ترین فلز زمین است. در بسته‌بندی مواد غذایی و دارویی، ساخت ظروف آشپزخانه، و در و پنجره‌سازی بکار میرود.
  2. فلزی سفید و سبک است که به خوبی ورق ورق می‌شود. از فلزات فسادناپذیر است و علامت اختصاری آن AL می‌باشد.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین