آلوه

فارسی

(لُ)

نام

1. عقاب، شاهین. آله و آلغ نیز گویند.

1. در پارسی به عقاب آلُه یا آلوه گفته می شود. ریشه این واژه در پارسی میانه āluh است.

در نامه پهلوی کارنامک ارتخشیر پاپکان (کارنامه اردشیر بابکان)

1. در بخش ۱۴ بند ۱۲ آلوه به معنی عقاب بکار رفته‌است.

منابع

• فرهنگ معین
• فرهنگ رشیدی
• فرهنگ جهانگیری

آوایش

/ɑlɛˈ/

برگردان‌ها

• انگلیسی: eagle