آل‌و‌آشغال

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آل/و/آشغال/

اسم مرکب[ویرایش]

آلو‌آشغال

  1. (گفتگو): آت‌اشغال.
  2. باید آل‌ و‌ آشغال خانه را جارو کنم.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن