آمختن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آمُختَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آموختن

  1. آموختن.
    هر نامخت از گذشتِ روزگار/ نیز ناموزَد ز هیچ آموزگار. «رودکی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن]]