آمن‌السرب

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /آمِن‌اِلسِرب/

صفت[ویرایش]

آمن‌السرب

  1. (قدیم): آسوده‌ خاطر.
    در خصب آن دولت و رخص آن نعمت آمن‌السرب ... بوده‌ایم.‌ «وراوینی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن