آموزشیار
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آموزِش/یار/
صفت[ویرایش]
آموزشیار
- معلم مدرسه. آنکه در کلاسهای سوادآموزی درس میدهد.
- کسی که در دانشگاه یا مدرسهعالی تدریس میکند و مقامش پایینتر از استادیار است.
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین