آمیغدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آمیغدَن/

اسم[ویرایش]

آمیغدن

  1. (قدیم): بن ماضی آمیغ؛ آمیختن، مخلوط کردن، درهم کردن.
    میامیغ با راستی کژروی/ ... «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن