آنتریک‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آنتِریک/کردَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آنتریک‌کردن

  1. (گفتگو): تحریک کردن.
    چرا دائم او را آنتریک می‌کنی که به ضرر من حرف بزند؟ «مخمل‌باف»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن