آن‌دگر

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آن/دٓگَر/

ضمیر[ویرایش]

آندگر

  1. آن دیگر.
    آندگر برعکس عمامه‌ سیاه می‌گذاشت. «جعفرشهری»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن