پرش به محتوا

آواره‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

فارسی

آوایش[ویرایش]

/آواره/کردَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آواره‌کردن

دور کردنِ کسی از وطن؛ شهر، و خانه بزور.
(گفتگو): سرگردان کردن؛ بلاتکلیف کردن.

منابع[ویرایش]

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آواره‌کردن&oldid=875127»