آگفت
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آگُفت/
- /آگَفت/
- /آگِفت/
- /آکفت/
اسم مرکب[ویرایش]
آگَفت
- (قدیم): بلا، محنت، آزار. آسیب، صدمه، آفت.
- بنالد از غم این روزگار و این آگفت/ که هر چه بُد سبب شادی و نشاط برفت. «سیدابوطالب»
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین
- فرهنگ عمید