آگه‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آگَه/کردن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آگه‌کردن

  1. (شاعرانه): آگاه، آگاه‌کردن.
    بکردم تو را آگه از کار شاه/ مرا باشد از این نهفتن گناه. «فردوسی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن