اذل

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /اَذَل/

صفت[ویرایش]

اذل

  1. پست‌تر، ذلیل‌تر، خوارتر، پست‌ترین، خوارترین.

زبان دیگر[ویرایش]

  • بهاری

اسم[ویرایش]

اذّل

  1. اوّل، نوبت اول، نفر اول.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین