الوف
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /اُلوف/
اسم[ویرایش]
اُلوف
- جمع الف. هزارها، هزاران. هزاران.
صفت[ویرایش]
اَلوف
- (قدیم): الفت گیرنده، انس گیرنده، زودجوش. خوگیر، مِهرجو.
- خیر خُلق اَلوف تو بیجرم/ به چه معنی ز من شدهاست نفوذ. «مسعودسعدسلمان»
مترادفها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین