امیه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /اُم/اَیّه/

اسم مرکب[ویرایش]

امیه

  1. کنایه از امت اَیّه است و معاویه شاخص این دودمان.
    امیه ممکن است به صورت اُم - اَیّه قابل تجزیه یاشد، و اُم را باید امت یا ملت توصیف نمود، اُم اصطلاحی باستانی متعلق به هزاره سوم پیش از میلاد. اگر عمّان به صورت اُمٌان انشاء گردد وجه اشتراک امیه و عمان در کلمه اُم یا امت است.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]