ایلانی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • آشوری

آوایش[ویرایش]

  • /اَیلانی/

اسم خاص[ویرایش]

ایلانی

  1. در متون و کتیبه‌های آشوری منقور است و اذعان شده نام یکی از بُت‌ها یا خدایان ماننا بوده‌است، که گاهی از یکدیگر ربوده می‌شد[۱].
    اَیلانی یا اِیلانی بسیار به کلمه «ایرانی» شباهت دارد و فقط حرف «ل» که جایز نیز هست به حرف «ر» تغییر داده شود، اصطلاح ایرانی محرز می‌گردد.

پانویس[ویرایش]

  1. کتیبه شامشی‌آدادپنجم، ایلانی به معنی خدایان و در سالنامه تیگلت‌پیلسر سوم نیز مشاهده و احیاء می‌شود.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • تاریخ ماد: ص ۵۹۰