بخت آفرین
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- بَ
اسم[ویرایش]
- نام پسر ایرانی
صفت[ویرایش]
- آفریننده بخت و اقبال.
- خالق خوشبختی.
اسم خاص[ویرایش]
- بخت آفرین نام پدر هیربد شهریار که در سال 847 یزدگردی میزیسته.
بخت آفرین در در ادبیات و تاریخ فارسی:
نسخه اصلی نیرنگستان یا مراسم نامه از روی نسخه قدیم تری در سال 840 یزدگردی (876 هَ . ق . 1471 م .) به دست شاپور جاماسب شهریار بخت آفرین شهریار بهرام نوشیروان نوشته شده بود که از دست رفته است . همین شاپور جاماسب بخت آفرین در سال 847 م . یزدگری بنا به درخواست دستوران یزد چندین روایت نوشته از برای پارسیان هند فرستاد.
منابع[ویرایش]
- ابراهیم پورداوود؛ خرده اوستا صفحهٔ 75
- روایات داراب هرمزدیار، جلد 1، صفحهٔ 372 و 382
- علی‌اکبر دهخدا، لغت نامه دهخدا
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ بخت آفرین دارد |
