بخرد
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /بِخرَد/
صفت مرکب[ویرایش]
بخرد
- خردمند، حکیم.
- بخرد ممکن است به زبان معیار باستان به دو بخش بِخ - رَد قابل تجزیه باشد؛ و به معنی کلاً حاشا کردن یا نپذیرفتن موضوعی است[۱].
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس/ شاهنامه