برقکاف

فارسی

حوزه: [شیمی]

1. ترکیبی شیمیایی که به حالت مذاب یا به‌صورت محلول در حلاّل معین، معمولاً آب، جریان برق را هدایت کند.

منابع

«برق‏کاف» هم‌ارزِ «electrolyte»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی