بلک

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(بِ)

اسم[ویرایش]

  1. شرارة آتش.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(بُ)

  1. چشم درشت برآمده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(بِ لَ)

  1. مخففِ بیلک، تیر، پیکان.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(بِ لَ)

اسم[ویرایش]

  1. تحفه، ارمغان.
  2. میوة تازه.
  3. جامة نو.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین