بهدار

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(بِ)

صفت فاعلی[ویرایش]

  1. مأمور بهداری که عهده دار رسیدگی به بهداشت مردم مخصوصاً اهالی روستا و قصبات

استعاره[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین