بهلول

از ویکی‌واژه

(بُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. مرد خنده رو.
  2. نیکوکار.
  3. بزرگ طایفه.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین