تئوفور
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [تئوفور]
اسم[ویرایش]
تئوفور
- این اصطلاح نام لیست یا فهرستی است در تمدنهای میانرودان اسامی خدایان در او درج شدهبود.
- در گویش بهاری موقعی ادا میگردد به کسی بگی تفکن. در گذشته اگر کودکی زمین میخورد و میخواست گریه کند مادرش میگفت:
- تئوفور یِرهَ بَیگ ائولدین.
- تفکن زمین بزرگ شدی.
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد ISBN 964-445-106-6
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|