تلفیق

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /تَلفیق/

اسم مصدر

تلفیق

1. ترکیب کردن و پیوند دادن دو یا چند چیز با یکدیگر.
2. به هم بستن، به هم پیوستن، مرتب کردن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: synthesis
• syncretism
• reconciliation
• modulation
• incorporation
• conflation
• schematist
• reconcilable
• pulse modulation
• phase modulation
• modulation frequency
• frequency modulation

• compilation
• collator
• assimilate
• modem
• low level modulation
• amplitude modulation
• syncretic
• modulator
• collate
• schematism
• farraginous

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن