تندیدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(تُ دَ)

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. تندی کردن، درشتی کردن، خشم گرفتن.
  2. سر زدن غنچه و شکوفه و برگ درخت، تژ زدن، جوانه زدن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین