تِز
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- بهاری
آوایش[ویرایش]
- /تِز/
اسم[ویرایش]
تز
- هم‌ارز زود یا سریع در زبان فارسی؛ زمانی صرف میشود که بخواهند از کسی یا کسانی تقاضای کار یا عملی زود تمام گردد، مانند کار بنایی یا کشاورزی در طول روز.
- ها جان‌نَرِم تِز توکَدِین گِس‌سه!
- ها عزیزانم سریع تمامش کنید بِرِه!
- ها جان‌نَرِم تِز توکَدِین گِس‌سه!
منابع[ویرایش]
- فرهنگ شمس