حالت ازی
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زبانشناسی]
- حالت دستوری اسم یا گروه اسمی که حرکت از منشأ یا مبدائی را نشان میدهد و در فارسی با حرف اضافۀ «از» مشخص میشود
متـ . ازی ablative.
منابع[ویرایش]
«حالت ازی» همارزِ «ablative case»؛ منبع: گروه واژهگزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷