حرمت
(حُ مَ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- حرمة
اسم[ویرایش]
- آبرو، عزت.
- آن چه که محترم داشتن و نگه داشتن آن واجب باشد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(حُرمَت)
- ناروایی. ناشایستگی.
حُرم (به ضمّ حا و و سکون را و میم)
لغت عربی به معنای ممنوعیت است.
- حُرمت یعنی ممنوع بودن
- حرمت نگاه داشتن یعنی رعایت ممنوعیت و پرهیز از بی احترامی
حَرَم (به فتح حا و را و سکون میم)
- و حَریم به معنای جایی که مورد احترام است یا باید مورد احترام قرار گیرد
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- sanctity