حفره گوش میانی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [شنوایی‌‌شناسی]

  1. فضای خالی میان گوش بیرونی و درونی

متـ . حفرۀ صُماخ، صُماخ

     تبیره tympanum
    گوش میانی middle ear.

منابع[ویرایش]

«حفرۀ گوش میانی» هم‌ارزِ «tympanic cavity»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸