خرمقدس
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- /خَر/ مقدس/
اسم مرکب[ویرایش]
خرمقدس
- (عامیانه): کنایه از آدم‌های مذهبی با جلوه‌های ویژه، مثل ریش، تسبیح، انگشتر که پُز فهمیده بودن را به یدک می‌کشند.
- خرِمقدس در امرته سپنته موجود باستانی و اساطیری که در میان دریاچه وروکرت ایستاده و برایش قربانی نثار می‌کنند.
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد:(۳۶۲) ISBN 964-445-106-6