خلوت

از ویکی‌واژه

(خَ وَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. خلوة

مصدر لازم[ویرایش]

  1. تنها نشستن، تنهایی گزیدن.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. تنهایی، انزوا.
  2. کم رفت و آمد، کم جمعیت.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
solitude