خو کردن

فارسی

ریشه شناسی

• فارسی

آوایش

• [خو/کردَن]

فعل

خوکردن

1. خو کردن، خو گرفتن، عادت کردن.
2. خَو کردن: در گویش گنابادی یعنی ترسیدن ، وحشت کردن ، حساب و کتاب عقلی برای اقدام یا عدم اقدام به کاری خطیر و ریسک دار.

بختیاری

1. آمخته شدن.