دغو
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [دَ]
اسم[ویرایش]
دغو
- در شاهنامه این اصطلاح به صورت دشت‌دَغو آمده که محلی جغرافیایی است.
- به یاری همه جنگجو آمدند ..... چو نزدیک دشت‌دغو آمدند
- غو به معنی تاراندن، پراکندن، بیرون راندن. گویش بهاری
- دِ برای بیان تأکید فعل امر یا نهی مانند دِبرو، دِبخور، دِغو یعنی بیرون‌شان‌کن، فراری‌شان‌بده.
منابع[ویرایش]
- شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5
برگردان‌ها[ویرایش]
|